(3)
نعمت های دنیوی آفاتی دارد، مثلاً:
گیاهش تیغ دارد، ولی گیاه بهشت تیغ ندارد. «مخضود»
سایه اش موقّت است، ولی در بهشت سایه درخت ها دائمی است. «ظل ممدود»
میوه های دنیا یا نایاب است یا موسمی، ولی در قیامت میوه ها زیاد و دائمی و در دسترس همه و بدون ضرر و زیان است. «کثیره، لا مقطوعه و لا ممنوعه»
همسران در دنیا، گاهی متناسب نیستند، ولی در بهشت از هر جهت متناسبند، «أترابا» گاهی عاشق همسرشان نیستند، ولی در بهشت همه عاشقند، «عُرباً» گاهی بیوه هستند، ولی در بهشت همه باکره اند، «أبکارا» در یک کلام، همسران در قیامت، آفرینش جدیدی دارند. «انشأناهن انشاءً»