(1)
در روایات مصادیقی برای مغبون مشخص شده که به آن اشاره می کنیم:
- هرکس دو روزش یکسان باشد مغبون است. «من استوی یوماه فهو مغبون»(2)
- تکبّر و غرور، در دنیا سبب فقر و در آخرت موجب غبن است. «المغرور فی الدنیا مسکین و فی الاخره مغبون»(3)
- کسی که از نماز شب محروم شود، مغبون است. «فان المغبون من حرم قیام الیل»(4)
- در قیامت برای هر روز از ایام عمر، 24 خزینه و انبار باز می شود و ساعاتی را که انسان در آن کار خیر نکرده به صورت خزینه خالی می بیند و تأسفی غیر قابل وصف می خورد. «فیناله من الغبن و الاسف علی فواتها حیث کان متمکّناً من ان یملأها حسنات ما لا یوصف»(5)
- کسی که جهاد در راه خدا را ترک کند، مغبون است. «من ترک الجهاد فی اللّه کان کالمغبون»(6)