(10)
مجرم در قیامت سه آرزو می کند:
الف) با خاک یکسان شود. «لو تُسوّی بهم الارض»(11)
ب) از اعمالش دور شود. «امداً بعیداً»(12)
ص:112
1- 662. عبس، 37 - 38.
2- 663. غاشیه، 8.
3- 664. مطفّفین، 24.
4- 665. عبس، 40.
5- 666. غاشیه، 2.
6- 667. مؤمنون، 104.
7- 668. اسراء، 97.
8- 669. قیامت، 24.
9- 670. قمر، 48.
10- 671. ذیل آیات 10 تا 18 سوره معارج.
11- 672. نساء، 42.
12- 673. آل عمران، 30.
ج) با فدیه دادن رها شود. «یوم یودّ المجرم لو یفتدی...»
مجرم برای فدیه دادن و نجات یافتن، فرد یا گروهی را انتخاب نمی کند، بلکه می گوید: همه را بگیرید و مرا آزاد کنید؛ فرزند، همسر، برادر، فامیل و همه مردم زمین. (کلمات با حرف واو عطف شده نه با حرف «اَوْ»)
در آن روز، عاطفه فرزندی، غیرت همسری، محبّت برادری و حمایت فامیلی و آشنایی مردمی همه فدا می شود، ولی چه سود؟!
بر اساس آیات 12 تا 18 سوره معارج، عوامل دوزخی شدن چهار چیز است: فرد در ظاهر به حق پشت می کند: «ادبر» در قلب تنفّر دارد و روی بر می تابد: «تولّی» ثروت اندوزی می کند: «جمع» و به دیگران نمی دهد. «فاوعی»