چرا ضریح همه امامان چهار گوشه دارد ولی ضریح امام حسین شش گوشه دارد؟ چون پایین پای قبر آقا، قبر علی اکبراست. سر مبارکش را زیر پای پدر گذاشته است. یعنی سر من به فدای قدم تو بابا جان، داغ جوان خیلی سخت است. پدر شهدا در جبهه نبودند که پرپر شدن گل هایشان را ببینند اما آقا اباعبدالله از نزدیک صحنه را تماشا کرد.
وقتی سرهای شهداء را به مجلس یزید آوردند یزید سرها را که دید، دید یکی از سرها خیلی زیباست، پرسید این سر کیست؟ گفتند: این سر پسر آقا اباعبدالله حضرت علی اکبر است. می گویند یزید منقلب شد گفت: برای امام حسین داغ این جوان کافی بود. پدر را از پا در می آورد. لذا بی بی سکینه می فرماید: وقتی ناله برادرم بلند شد، دیدم رنگ از صورت پدرم پرید. نزدیک بود روح از بدنش جدا بشود. سراسیمه لشکر را شکافت و کنار بدن علی آمد. هرچه کرد دلش آرام نگرفت با دست مبارک خاک و خون ها را از چهره علی کنار زد ولی باز هم دل آقا آرام نشد. خم شد و صورت به صورت علی گذاشت صدا زد: علی جان! رفتی و راحت شدی اما پدرت غریب و تنها ماند.
«لَاحَوْلَ وَ لَاقُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ».
حجةالاسلام فرحزاد