(11)
در قرآن سخن از نصرت الهی درباره ی انبیا و مؤمنان بسیار است و ما گوشه ای از آن را می آوریم تا مصداقی باشد بر این آیه که می فرماید: «انّا لننصر رسلنا و الذّین آمنوا فی الحیاه الدنیا» و آیه ی «ان تنصروا اللّه ینصرکم»
* نصرت نوح علیه السلام: «فنجّیناه و من معه فی الفلک »(12) ما او و کسانی را که با او در کشتی بودند نجات دادیم.
* نصرت ابراهیم علیه السلام: «یا نار کونی برداً وسلاما»(13) ای آتش! بر ابراهیم سرد وسلامت باش.
ص:98
1- 543. ذیل آیه 8 سوره غافر.
2- 544. اعراف، 23.
3- 545. نوح، 28.
4- 546. بقره، 126 - 128.
5- 547. یوسف، 101.
6- 548. قصص، 24.
7- 549. نمل، 19.
8- 550. مائده، 114.
9- 551. مؤمنون، 97.
10- 552. آل عمران، 191 - 194.
11- 553. ذیل آیات 11 و 52 سوره غافر.
12- 554. یونس، 73.
13- 555. انبیاء، 69.
* نصرت لوط علیه السلام: «اذ نجیناه واهله اجمعین»(1) ما او و بستگانش (جز همسرش) را نجات دادیم.
* نصرت یوسف علیه السلام: «و کذلک مکنا لیوسف فی الارض یتبّوأ منها حیث یشاء»(2) و ما این گونه برای یوسف در زمین مکنت قرار دادیم که هر جای آن را که می خواهد برگزیند.
* نصرت شعیب علیه السلام: «نجّینا شعیباً و الذّین آمنوا معه»(3) ما شعیب و مؤمنان همراه او را نجات دادیم.
* نصرت صالح علیه السلام: «نجّینا صالحاً و الذّین آمنوا معه»(4) ما صالح و مؤمنان همراه او را نجات دادیم.
* نصرت هودعلیه السلام: «نجینا هوداً والذّین آمنوا معه»(5) ما هود و مؤمنان همراه او را نجات دادیم.
* نصرت یونس علیه السلام: «و نجیناه من الغم»(6) ما یونس را از غم نجات دادیم.
* نصرت موسی علیه السلام: «و انجینا موسی و من معه اجمعین»(7) ما موسی و کسانی را که با او بودند نجات دادیم.
* نصرت عیسی علیه السلام: «انّی متوفّیک و رافعک الیّ»(8) من تو را می گیرم و به سوی خود بالا می برم.
* نصرت رسول اکرم صلی الله علیه وآله: «انّا فتحنا لک فتحاً مبینا»(9) همانا ما برای تو پیروزی آشکاری گشودیم.
* نصرت مؤمنان: «و لقد نصرکم اللّه ببدر و انتم اذلّه»(10) همانا خداوند شما را در جنگ بدر در حالی که ذلیل بودید یاری کرد.
«ثم انزل اللّه سکینه علی رسوله و علی المؤمنین»(11) خداوند آرامش خود را بر پیامبرش و
ص:99
1- 556. صافّات، 134.
2- 557. یوسف، 56.
3- 558. هود، 94.
4- 559. هود، 66.
5- 560. هود، 58.
6- 561. انبیاء، 88.
7- 562. شعراء، 65.
8- 563. آل عمران، 55.
9- 564. فتح، 1.
10- 565. آل عمران، 123.
11- 566. توبه، 26.
مؤمنین نازل کرد.
«هو الذّی انزل السکینه فی قلوب المؤمنین لیزدادوا ایمانا»(1) اوست که آرامش را در دل های مؤمنان نازل کرد تا ایمانشان زیاد شود.
در سوره ی انبیاء درباره ی دعای حضرت نوح و یونس و زکریّا و ایّوب می خوانیم: همین که خدا را ندا کردند، دعایشان مستجاب شد: «فاستجبنا»(2) و در سوره ی شوری آیه 26 می خوانیم: «و یستجیب الذّین آمنوا و عملوا الصالحات» خداوند دعای کسانی را که اهل ایمان و عمل صالحند مستجاب می فرماید.