(4)
وَیَوْمَ الْقِیَامَهِ تَرَی الَّذِینَ کَذَبُواْ عَلَی اللَّهِ وُجُوهُهُم مُّسْوَدَّهٌ أَلَیْسَ فِی جَهَنَّمَ مَثْویً لِّلْمُتَکَبِّرِینَ
و روز قیامت کسانی را که بر خدا دروغ بستند رو سیاه می بینی، آیا در دوزخ جایگاهی برای متکبّران نیست؟
دروغ بستن به خداوند نمونه های بسیار دارد، از جمله:
الف) برای خداوند شریک قرار دادن.
ب) خدا را به چیزی شبیه کردن.
ص:300
1- 1950. تفسیر کبیر فخررازی.
2- 1951. کافی، ج 1، ص 410.
3- 1952. تفسیر منهج الصادقین.
4- 1953. ذیل آیه 60 سوره زمر.
ج) فرشتگان را فرزند خدا دانستن.
د) کار زشت خود را به خداوند نسبت دادن.
ه) ادّعای خدایی یا پیامبری کردن.
و) تحریف و بدعت در قوانین الهی.
در روایات می خوانیم: اگر شخصی حدیثی را جعل کند و به امامان معصوم علیهم السلام نسبت دهد در حقیقت به خداوند دروغ بسته است، زیرا سخن اهل بیت علیهم السلام از رسول اکرم صلی الله علیه وآله و سخن پیامبر از خداست.(1)