عیب هایت همیشه پوشیده می ماند !

عیب هایت همیشه پوشیده می ماند !

    زشتکاری مومن

    رسولُ اللَّهِ صلى الله عليه و آله: مَن سَتَرَ عَلى‏ مُؤمِنٍ فاحِشَةً فكأنَّما أحيا مَوؤودَةً. [1]

    پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: هر كس زشتكارىِ مؤمنى را بپوشاند، چنان است كه دختر زنده به گور شده‏اى را نجات داده باشد.

    پوشاندن گناه مومن

    رسولُ اللَّهِ صلى الله عليه و آله: مَن أطفَأ عَن مُؤمِنٍ سَيِّئَةً كانَ خَيراً مِمَّن أحيا مَوؤودَةً. [2]

    پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: هر كس گناه و كردارِ بدِ مؤمنى را بپوشاند، اين كار بهتر (ارزشمندتر) از آن است كه دختر زنده به گور شده‏اى را نجات دهد.

    دانستن گناه دیگران

    رسولُ اللَّهِ صلى الله عليه و آله: : مَن عَلِمَ مِن أخيهِ سَيِّئَةً فسَتَرَها، سَتَرَ اللَّهُ عَلَيهِ يَومَ القِيامَةِ. [3]

    پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: هر كه از برادر خود گناهى بداند و آن را بپوشاند، خداوند در روز قيامت گناهان او را بپوشاند.

    پوشاندن گناه مومن

    رسولُ اللَّهِ صلى الله عليه و آله: : مَن سَتَرَ أخاهُ في فاحِشَةٍ رَآها عَلَيهِ سَتَرَهُ اللَّهُ فِي الدّنيا والآخِرَةِ. [4]

    هر كه از برادر خود كار زشتى مشاهده كند و آن را پوشيده نگه دارد، خداوند در دنيا و آخرت عيب پوش او باشد.

    پوشانده شدن گناه

    رسولُ اللَّهِ صلى الله عليه و آله: وقَد قالَ لَهُ رَجُلٌ: احِبُّ أن يَستُرَ اللَّهُ عَلَيَّ عُيوبي-: استُرْ عُيوبَ إخوانِكَ يَستُرِ اللَّهُ عَلَيكَ عُيوبَكَ. [5]

    در پاسخ به مردى كه به ايشان عرض كرد: دوست دارم خداوند عيبهايم را بپوشاند- فرمود: عيبهاى برادرانت را بپوشان، تا خداوند عيبهاى تو را بپوشاند.

    پوشانده شدن گناه

    رسولُ اللَّهِ صلى الله عليه و آله: كانَ بِالمَدينَةِ أقوامٌ لَهُم عُيوبٌ فسَكَتوا عَن عُيوبِ النّاسِ، فأسكَتَ اللَّهُ عَن عُيوبِهِمُ النّاسَ، فماتُوا ولا عُيوبَ لَهُم عِندَ النّاسِ، وكانَ بِالمَدينَةِ أقوامٌ لا عُيوبَ لَهُم فتَكَلَّموا في عُيوبِ النّاسِ، فأظهَرَ اللَّهُ‏ لَهُم عُيوباً لَم يَزالوا يُعرَفونَ بِها إلى‏ أن ماتوا. [6]

    در مدينه مردمانى بودند كه عيبهايى داشتند، اما زبان از عيب‏جويى مردم فرو بستند. پس خداوند زبان مردم را از عيبجويى آنان فرو بست. در نتيجه، آن عدّه مُردند و مردم از عيبهاى آنان آگاه‏ نشدند. در همين شهر مردمانى هم بودند كه عيبى نداشتند، امّا درباره عيبهاى مردم سخن مى‏گفتند. پس خداوند در آنان عيبهايى آشكار ساخت كه تا وقتى مُردند به آن عيبها معروف بودند.

منابع:

  1. كنز العمّال: 6388.
  2. كنز العمّال: 6380.
  3. الترغيب والترهيب: 3/ 239/ 7.
  4. كنز العمّال: 6392.
  5. كنز العمّال: 44154.
  6. بحار الأنوار: 75/ 213/ 4.

این موضوعات را نیز بررسی کنید:

 

جدیدترین ها در این موضوع

No image

نامه 69 نهج البلاغه : نامه به حارث هَمْدانى در پند و اندرز

نامه 69 نهج البلاغه اشاره دارد به "نامه به حارث هَمْدانى در پند و اندرز " .
No image

نامه 70 نهج البلاغه : روش برخورد با پديده فرار

موضوع نامه 70 نهج البلاغه درباره "روش برخورد با پديده فرار" است.
No image

نامه 71 نهج البلاغه : سرزنش از خيانت اقتصادى

نامه 71 نهج البلاغه به موضوع "سرزنش از خيانت اقتصادى" می پردازد.
No image

نامه 72 نهج البلاغه : انسان و مقدّرات الهى

نامه 72 نهج البلاغه موضوع "انسان و مقدّرات الهى" را بررسی می کند.
No image

نامه 73 نهج البلاغه : افشاى سيماى دروغين معاويه

نامه 73 نهج البلاغه موضوع "افشاى سيماى دروغين معاويه" را بررسی می کند.

پر بازدیدترین ها

No image

نامه 28 نهج البلاغه : پاسخ به نامه معاویه

نامه 28 نهج البلاغه به موضوع " پاسخ به نامه معاویه" می پردازد.
No image

نامه 66 نهج البلاغه : ضرورت واقع بينى

نامه 66 نهج البلاغه موضوع "ضرورت واقع بينى" را بیان می کند.
No image

نامه 69 نهج البلاغه : نامه به حارث هَمْدانى در پند و اندرز

نامه 69 نهج البلاغه اشاره دارد به "نامه به حارث هَمْدانى در پند و اندرز " .
No image

نامه 17 نهج البلاغه : بیان مقام و منزلت امیرالمومنین

از نامه هاى آن حضرت عليه السّلام است به معاويه در پاسخ نامه اش (دو يا سه روز پيش از وقعه ليلة الهرير) كه در شرح خطبه سى و ششم بيان شد، در اين نامه مقام و منزلت خود را بيان فرموده و نادرستى سخنانى را كه بآن بزرگوار نوشته شرح داده و او را توبيخ و سرزنش نموده.
Powered by TayaCMS