شعر گل «الله اكبر»(آموزش نماز)

شعر گل «الله اكبر»

• فضاى خانه ها گردد معطّر بخوان قرآن و محبوب خداشو
• اذان گو، بنده خوب خدا شو سحر خيزان هميشه كاميابند
• زلال و باصفا، روشن چو آينه تو هم همراه مردان خدا باش
• مطيع امر فرمان خداباش سحراز جاى خود خيز و وضو گير
• دلت را زنده كن با بانگ تكبير «وضو» سازد دلت را نور باران
• صفا يابد دلت چون چشمهساران دل و جانت كنون پاك و مهيّاست
• كنون نور وضو از چهره پيداست مهيّا شو به سوى «قبله» رو كن
• بيا با خالق خود گفتگو كن به سوى او گشا دست نيازى
• بخوان با «نيّت» خالص نمازى پس از نيّت بگو: «الله اكبر»
• دلت خالى كن از هر فكر ديگر بخوان «حمد» و ستايش كن خدا را
• كه نعمتها بسى بخشيده مارا تمام حمدها زيبنده اوست
• فرشته، جنّ و انسان بنده اوست زبانت را به شكرش آشنا كن
• غرور و ناسپاسى را رها كن رهين منّت پروردگاريم
• از او داريم هر نعمت كه داريم وجود و هستى تو نعمت اوست
• نشاط و تندرستى رحمت اوست زبان و دست و پا و چشم و گوشت
• حواس و قلب و فكر و عقل و هوشت بود يك قطره از درياى جودش
• جهانها گشته موجود از وجودش بود يكتا و بى همتاو دانا
• به هر چيزايت آگاه و توانا نه فرزندى است او را در زمانه
• نه فرزند كسى هست آن يگانه همو را بندگى در روزو شب كن
• ازاو راه هدايت را طلب كن كمال اين عبادت با «حضور»است
• دل غفلت زده، خالى زنور است «حضور قلب»،چون روح نماز است
• شما را از گناهان پاكساز است بود خاصيت آن يادِ داور
• جلوگيرى زفحشاو زمنكر نماز بى حضور دل خراب است
• به ياد او اگر باشى حساب است اگر شخصى نمازش را بخواند
• ولى دست از گناهان برندارد نمازى بىحضور قلب خوانده است
• كه از آن هيچ خاصيّت نمانده است يكى از درسهاى دين خضوع است
• نشان اين تواضع در «ركوع»است ركوعى كن دلت نورى پذيرد
• «سجود»ى كن كه جانت اوج گيرد تو از خاكى،سرت بر خاك بگذار
• زكبر و خودپسندى دست بردار نماز آئينه معراج جان است
• عبادت اوج پرواز روان است در اينجا بال پرواز،اشك و آه است
• سكوى اين پرش در سجدهگاه است سجودت بر زمين و روى خاك است
• همان مُهرى كه دارى خاك پاك است حسين از خون پاكش سرفراز است
• شهيد و كشته راه نماز است شهادت در ره پروردگارش
• قداست داده بر خاك مزارش به خاك كربلا گر سجده آرى
• ثواب و اجر بىاندازه دارى كجا ما شكر اين نعمت گزاريم
• كه سر بر «تربت» او مىگذاريم نماز رزم و «مسجد» سنگر توست
• پيام دين، كلام رهبر توست به يادآور كلام رهبرت را
• نگهدار اين سلاح و سنگرت را مبادا سنگرت را واگذارى
• سلاحت را مبادا جا گذارى «نماز جمعه» وحدتآفرين است
• شكوه و اقتدار ما در اين است نماز جمعه رمز وحدت ماست
• نشانى از شكوه و عزت ماست صفوف ما اگر پيوسته باشد
• ره نيرنگ دشمن بسته باشد دو دست ما به درگاه تو باز است
• قنوت ما نشانى از نياز است خدايا زين همه غفلت كه داريم
• به درگاه تو يا رب شرمساريم خدايا خواندى و ليبك گفتيم
• مبادا از رهت بيرون بيفتيم «دعا» از ما، ولى از تو جواب است
• تو فرمودى دعامان مستجاب است خداوندا به ما جود و كرم كن
• به راه بندگى ثابت قدم كن كه ما اهل نماز و دين بمانيم
• نماز خويش را پيوسته خوانيم [1]

شعر نماز شايسته

• قابل درگاه حق بىنياز هيچ طاعت نيست بهتر از نماز
• سعى كن قسمى كه مىبايد كنى نى دلت هر قسم مىخواهد كنى
• چون شدى آماده از بهر وضو از معاصى دست و دل اوّل بشو
• خويش را خالى از تزوير كن پس بلند آوازه تكبير كن
• چون ستادى در حضور كردگار باش قائم با سكون و باوقار
• فهم كن تا با كه مىگوئى سخن با خدا يا با خيال خويشتن
• در نمازى يا كه دعوا مىكنى يا جواب امتحان، پيدا مىكنى
• در ركوعى يا به فكر فوتبال يا معلق مىزنى با صد شتاب
• در سجودى يا مگر همچون كلاغ مىزنى بر خاك منقار و دماغ
• شرم كن از اين نماز اى بىادب هان مكش بيهوه از رنج وتعب
• اين نماز از بى نمازى بدتر است مايه قهر خداى اكبر است
• گر نماز خويش خواندى با حضور هست مقبول خداوند غفور(شجاع ذوقى)