خودپسندى، سركشى و تكبّر

خودپسندى، سركشى و تكبّر

    اهل پارسایی

    الإمامُ عليٌّ عليه السلام: من كتابهِ للأشتَرِ-: الصَقْ بأهلِ الوَرَعِ والصِّدقِ، ثُمّ رُضهُمْ على‏ ألّا يُطروكَ، ولا يُبَجِّوكَ بباطِلٍ لَم تَفعَلْهُ؛ فإنَّ كَثرَةَ الإطراءِ تُحدِثُ الزَّهوَ، وتُدني مِن العِزَّةِ (الغِرَّةِ). [1]

    امام على عليه السلام‏- در بخشى از نامه خود به مالك اشتر- نوشت: به اهل پارسايى و راستى بپيوند و آنها را چنان تربيت كن كه در ستايش تو اغراق نكنند و با ستودن كارى كه نكرده‏اى دلشادت نسازند؛ زيرا كه ستايش زياد، خودپسندى آرَد و به سركشى و تكبّر كشانَد.

منابع:

  1. نهج البلاغة: الكتاب: 53.

این موضوعات را نیز بررسی کنید:

 

پر بازدیدترین ها

پوشش در فقه اهل تسنن

پوشش در فقه اهل تسنن

No image

آداب معاشرت در منابع اسلامی

تذکر و نصیحت از عوامل مهم رسیدن به کمال است. و مایه پیرایش جامعه از زشتى‏ها و احیاى سنن و آداب نیکو مى‏باشد.کى از معیارهاى انتخاب دوست، این است که داراى وصف تذکر باشد. یعنى دوست خوب، دوستى است که خوبیها را به انسان متذکر شود و عیوب انسان را به او گوشزد نماید.
Powered by TayaCMS