چهارصد نکته قرآنی - نکته 392: مغضوبین در قرآن

چهارصد نکته قرآنی - نکته 392: مغضوبین در قرآن

(5)

در قرآن، افرادی همانند فرعون و قارون و ابولهب و امّت هایی همچون قوم عاد، ثمود و بنی اسرائیل، به عنوان غضب شدگان معرّفی شده اند.

ص:389


1- 2552. نساء، 110.

2- 2553. زمر، 53.

3- 2554. آل عمران، 134.

4- 2555. تفاسیر مجمع البیان و کنزالدقائق.

5- 2556. ذیل آیه 7 سوره حمد.

در آیات متعدّدی از قرآن ویژگی های گمراهان و غضب شدگان و مصادیق آنها بیان شده است که برای نمونه به موارد ذیل اشاره می شود:

1. منافقان و مشرکان و بدگمانان به خداوند.(1)

2. کافران به آیات الهی و قاتلان انبیاء الهی.(2)

3. اهل کتاب که در برابر دعوت به حقّ سرکشی کرده اند.(3)

4. فراریان از جهاد.(4)

5. پذیرندگان و جایگزین کنندگان کفر با ایمان.(5)

6. پذیرندگان ولایت دشمنان خدا و دوستداران رابطه ی با دشمنان خدا.(6)

بنی اسرائیل که داستان زندگی و تمدّن آنها در قرآن بیان شده است، زمانی بر مردم روزگار خویش برتری داشتند؛ «فَضّلتُکم علی العالَمین»(7) لیکن بعد از این فضیلت و برتری، به خاطر کردار و رفتار خودشان، دچار قهر و غضب خداوند شدند؛ «و باؤوا بغضب من اللّه»(8) این تغییر سرنوشت، به علّت تغییر در رفتار و کردار آنان بوده است «انّ اللّه مایغیّر بقوم حتی یغیّروا ما بأنفسهم»(9).

دانشمندان یهود، دستورات وقوانین آسمانی تورات را تحریف کردند، «یحرّفون الکلم»(10) و تجّار وثروتمندان آنان نیز به ربا وحرام خواری و رفاه طلبی روی آوردند، «اخذهم الرّبا»(11) و عموم مردم نیز در برابر دعوت به جهاد و مبارزه، از روی تن پروری و ترس، از رفتن به جبهه نبرد و ورود به سرزمینِ مقدّس، سر باز زدند. «فاذهب انت و ربّک فقاتلا انّا هاهُنا قاعدون»(12) به خاطر این انحرافات، خدا آنان را از اوج عزّت و فضیلت، به نهایت ذلّت و سرافکندگی مبتلا ساخت.

ما در هر نماز، از خداوند می خواهیم که مانند غضب شدگان نباشیم؛ یعنی نه اهل تحریف

ص:390


1- 2557. نساء،116 و فتح، 6.

2- 2558. بقره، 61.

3- 2559. آل عمران، 110 - 112.

4- 2560. انفال، 16.

5- 2561. بقره، 108 و نحل، 106.

6- 2562. ممتحنه، 1.

7- 2563. بقره، 47.

8- 2564. بقره، 61.

9- 2565. رعد، 11.

10- 2566. نساء، 46.

11- 2567. نساء، 161.

12- 2568. مائده، 24.

آیات و نه اهل ربا و نه اهل فرار از جهاد در راه حقّ. همچنین از گمراهان نباشیم، آنان که حقّ را رها کرده و به سراغ باطل می روند و در دین و باور خود غلوّ و افراط کرده، یا از هوی و هوس خود یا دیگران پیروی می کنند. «قل یا أهل الکتاب لاتَغلوا فی دینکم غیرالحقّ و لاتتّبعوا أهواء قوم قد ضَلّوا من قبل و أضلّوا من قبل و أضلّوا عن سواءالسبیل» بگو: ای اهل کتاب! در دینتان به ناحقّ غلوّ نکنید وبه دنبال خواهش های گمراهانِ پیش از خود نروید، که آنان افراد زیادی را گمراه کرده و از راه راست گمراه شده اند.(1)

Powered by TayaCMS