دل اندوهگین
عَلِيَّ بْنَ الْحُسَيْنِ علیه السلام عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنِ الْقَاسِمِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ الْمِنْقَرِيِّ عَنْ سُفْيَانَ بْنِ عُيَيْنَةَ عَنْ عَمَّارٍ الدُّهْنِيِّ قَالَ سَمِعْتُ عَلِيَّ بْنَ الْحُسَيْنِ ع يَقُولُ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ كُلَّ قَلْبٍ حَزِينٍ وَ يُحِبُّ كُلَّ عَبْدٍ شَكُورٍ يَقُولُ اللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى لِعَبْدٍ مِنْ عَبِيدِهِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ أَ شَكَرْتَ فُلَاناً فَيَقُولُ بَلْ شَكَرْتُكَ يَا رَبِّ فَيَقُولُ لَمْ تَشْكُرْنِي إِذْ لَمْ تَشْكُرْهُ ثُمَّ قَالَ أَشْكَرُكُمْ لِلَّهِ أَشْكَرُكُمْ لِلنَّاسِ.
عمار دهنى گويد: از امام صادق عليه السّلام شنيدم فرمود: خداوند هر دل اندوهگين را دوست مىدارد، و هر بنده شكورى را هم دوست مىدارد، خداوند روز قيامت به يكى از بندگان خود مىگويد آيا فلان شخص را شكر گفتى، مىگويد بار خدايا تو را شكر گفتم، خداوند فرمود: هر گاه او را سپاس نگوئى مرا هم سپاس نگفتهاى، بعد از اين فرمود: سپاسگزارترين شما به خدا كسى است كه از مردم بیشتر سپاسگزاری کند. [1]
منابع:
- البحار، ج 71، ص 38، ح 25.