اهل دنیا
وَ عَنْهُ عَنْ أَحْمَدَ عَنْ عَلِيِّ بْنِ الْحَكَمِ عَنْ سَعْدَانَ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ عليه السلام:
إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَلْتَفِتُ- يَوْمَ الْقِيَامَةِ إِلَى فُقَرَاءِ الْمُؤْمِنِينَ شَبِيهاً بِالْمُعْتَذِرِ إِلَيْهِمْ فَيَقُولُ وَ عِزَّتِي وَ جَلَالِي مَا أَفْقَرْتُكُمْ فِي الدُّنْيَا مِنْ هَوَانٍ بِكُمْ عَلَيَّ وَ لَتَرَوُنَّ مَا أَصْنَعُ بِكُمُ الْيَوْمَ فَمَنْ زَوَّدَ أَحَداً مِنْكُمْ فِي دَارِ الدُّنْيَا مَعْرُوفاً فَخُذُوا بِيَدِهِ فَأَدْخِلُوهُ الْجَنَّةَ قَالَ فَيَقُولُ رَجُلٌ مِنْهُمْ يَا رَبِّ إِنَّ أَهْلَ الدُّنْيَا تَنَافَسُوا فِي دُنْيَاهُمْ فَنَكَحُوا النِّسَاءَ وَ لَبِسُوا
الثِّيَابَ اللَّيِّنَةَ وَ أَكَلُوا الطَّعَامَ وَ سَكَنُوا الدُّورَ وَ رَكِبُوا الْمَشْهُورَ مِنَ الدَّوَابِ فَأَعْطِنِي مِثْلَ مَا أَعْطَيْتَهُمْ فَيَقُولُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى لَكَ وَ لِكُلِّ عَبْدٍ مِنْكُمْ مِثْلُ مَا أَعْطَيْتُ أَهْلَ الدُّنْيَا مُنْذُ كَانَتِ الدُّنْيَا إِلَى أَنِ انْقَضَتِ الدُّنْيَا سَبْعُونَ ضِعْفاً.
[1]
روايت كرده است محمّد بن يعقوب كلينى رضى الله عنه از حضرت امام جعفر صادق عليه السلام كه فرمود: به درستى كه خداى- عزَّ و جلَّ- روز قيامت، التفات مى فرمايد به فقراى مسلمانان، مثل كسى كه از كسى عذرخواهى كند، و مى گويد كه : به عزّت و جلال خودم قسم كه شما را در دنيا، فقير و محتاج نساخته بودم از براى آن كه در پيش من، خوار باشيد و خواهيد ديد كه امروز به شما چه نوع، احسان خواهم كرد! پس هر كس كه در دنيا به شما نيكى كرده باشد، دست او را بگيريد و به بهشت بريد. پس مردى از جمله ايشان خواهد گفت كه:
خداوندا! اهل دنيا، لذّتها در دنيا بُردند، زنان خوب داشتند و جامه هاى نرم پوشيدند و خوردنى ها خوردند و در خانه ها سُكنا نمودند و بر چارپايانِ خوب، سوار شدند. پس به من عطا كن مثل آنچه به ايشان عطا كرده بودى. پس خداى- تبارك و تعالى- مى فرمايد كه: از براى تو و از براى هر يك از فقرا، هفتاد برابر آنچه به اهل دنيا داده ام از روزى كه دنيا را آفريده ام تا وقتى كه دنيا آخر شده، مقرّر ساختم.
منابع:
- الكافي (ط - الإسلامية) ؛ ج2 ؛ ص261