فاصله فقیر با غنی در بهشت
عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنْ يُونُسَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ عَنِ الْعَلَاءِ عَنِ ابْنِ أَبِي يَعْفُورٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ:
إِنَّ فُقَرَاءَ الْمُسْلِمِينَ يَتَقَلَّبُونَ فِي رِيَاضِ الْجَنَّةِ قَبْلَ أَغْنِيَائِهِمْ بِأَرْبَعِينَ خَرِيفاً ثُمَّ قَالَ سَأَضْرِبُ لَكَ مَثَلَ ذَلِكَ إِنَّمَا مَثَلُ ذَلِكَ مَثَلُ سَفِينَتَيْنِ مُرَّ بِهِمَا عَلَى عَاشِرٍ فَنَظَرَ فِي إِحْدَاهُمَا فَلَمْ يَرَ فِيهَا شَيْئاً فَقَالَ أَسْرِبُوهَا وَ نَظَرَ فِي الْأُخْرَى فَإِذَا هِيَ مَوْقُورَةٌ فَقَالَ احْبِسُوهَا.
[1]
و از آن حضرت، روايت كرده كه فرمود: فقراى مؤمنين، چهل خَريف، يعنى چهل سالِ دنيا يا چهل سالِ آخرت، پيش از اغنيا در روضه هاى بهشت خواهند گرديد.
بعد از آن فرمود: از براى تو مَثَلى بزنم. به درستى كه حال اغنيا و فقرا، مثل دو كشتى است كه از پيش عشّارى (شخصی که یک دهم مال را اخذ می کند)بگذرانند. پس چون نگاه به يكى كند و در او چيزى نبيند، گويد كه: «ببريد!» و به ديگرى نگاه كند و بيند كه پُر از متاع است، گويد كه : «نگاه داريد!».
منابع:
- الكافي (ط - الإسلامية) ؛ ج2 ؛ ص260