بذر همه بدی ها

بذر همه بدی ها

    توبه

    الإمامُ العلی علیه السلام ‏ الشَّرَهُ يَشِينُ النفسَ، ويُفسِدُ الدِّينَ ويُزرِي بالفُتُوَّةِ. [1]

    امام على عليه السلام: سيرى ناپذيرى، نفس را بدنام مى‏ كند، و دين را تباه مى‏ سازد، و جوانمردى را لكّه‏ دار مى‏ گرداند.

    الإمامُ العلی علیه السلام :‏ إيّاكَ والشَّرَهَ؛ فإنّهُ يُفسِدُ الوَرَعَ ويُدخِلُ النارَ. [2]

    امام على عليه السلام: از سيرى ناپذيرى بپرهيز؛ كه‏ آن پارسايى را از بين مى ‏برد، و آدمى را به آتش در مى‏ افكند.

    الإمامُ الصّادقُ عليه السلام: الإمامُ الصّادقُ عليه السلام: إيّاكُم أن تَشرَهَ أنفُسُكُم‏ إلى‏ شَي‏ءٍ مِمّا حَرَّمَ اللَّهُ علَيكُم؛ فإنّهُ مَنِ انتَهَكَ ما حَرَّمَ اللَّهُ علَيهِ هاهُنا في الدُّنيا، حالَ اللَّهُ بَينَهُ وبَينَ الجَنَّةِ ونَعِيمِها ولَذَّتِها. [3]

    امام صادق عليه السلام: مبادا نفْسهاى شما به آنچه‏ خداوند بر شما حرام كرده است، حرص و ولع پيدا كند؛ زيرا هركه در دنيا مرتكب حرامهاى خداوند شود، خدا او را از بهشت و نعمتها و لذّتهاى آن محروم مى ‏كند.

    الإمامُ العلی علیه السلام : إيّاكَ والشَّرَهَ، فإنّهُ رَأسُ كُلِّ دَنِيَّةٍ واسُّ كُلِّ رَذِيلَةٍ. [4]

    امام على عليه السلام: از سيرى ناپذيرى دورى كن؛ زيرا آن رأس هر پستى و شالوده هر رذيلتى است.

    الإمامُ العلی علیه السلام : لِكُلِّ شَي‏ءٍ بَذرٌ، وبَذرُ الشَّرِّ الشَّرَهُ. [5]

    امام على عليه السلام: هر چيزى را بذرى است و بذرِ بدى، سيرى ناپذيرى است.

    الإمامُ الصّادقُ عليه السلام: الإمامُ الصّادقُ عليه السلام: الشَّرَهُ‏[6] جامِعٌ لِمَساوِي العُيوبِ. [7]

    امام على عليه السلام: سيرى ناپذيرى، فراهم ‏آورنده عيبهاى زشت است.

    الإمامُ الصّادقُ عليه السلام: الإمامُ الصّادقُ عليه السلام: إيّاكُم ودَناءَةَ الشَّرَهِ والطَّمَعِ؛ فإنّهُ رَأسُ كُلِّ شَرٍّ، ومَزرَعَةُ الذُّلِّ، ومُهِينُ النفسِ، ومُتعِبُ الجَسَدِ. [8]

    امام على عليه السلام: از پستىِ سيرى ناپذيرى و طمع، دورى كنيد؛ كه اين دو خصلت، سرآمد هر بدى و كشتزار ذلّت و خواركننده جان و مايه رنج تن هستند.

منابع:

  1. غرر الحكم: 1866.
  2. غرر الحكم: 2661.
  3. الكافي: 8/ 4/ 1.
  4. غرر الحكم: 2668.
  5. غرر الحكم: 7311.
  6. في نهج البلاغة: الحكمة 371:« الشرّ جامع مساوئ العيوب».
  7. رر الحكم: 1129.
  8. غرر الحكم: 2743.

این موضوعات را نیز بررسی کنید:

 

پر بازدیدترین ها

No image

شیوه برخورد با فرزندان در اسلام

منظور از این بحث این است که، ضمن پروردن جسم کودک پرورش روح وتربیت فکر، تکوین شخصیت والای او باید مورد توجه عمیق قرار گیرد.زیرا در هر مرحله ی از پرورش جسم فرزند لازم است که پرورش روح وتفکر او بر هر چیز مقدم باشد.مادامی که کودک از نظر روانی تحت تربیت صحیح قرار نگیرد و روان سالم در نیابد. پرورش جسم او ولو منجر به رسیدن او به مرحله ی قهرمانی دررشته های ورزشی باشد .ارزشی نخواهد داشت و او در زندگی خود موفق و خوشبخت نخواهد شد.
No image

روابط والدین و فرزندان در اسلام

شکی نیست که بهترین و ارزشمند ترین نحوه برخورد انسان بعد از انجام فرامین خداوند متعال،در برخورد با والدین و قدردانی از زحمات و رنجهای آنان تجلی می یابد، زحماتی که از دوران بارداری تا پایان دوران شیر دادن در طول 33ماه شروع می شود وبه اشکال دیگری تا سنین بالاتر ویا حتی تا پایان عمر ادامه دارد.
Powered by TayaCMS